Wszechstronna pomoc prawna dla cudzoziemców, ekspatów i osób polskiego pochodzenia

Prowadzimy obsługę spraw cudzoziemców przed Urzędem do Spraw Cudzoziemców (Wydział Spraw Obywatelskich i Cudzoziemców) , a także przed innymi urzędami i sądami.

Zajmujemy się sprawami związanymi z uzyskiwaniem:

  • kart pobytu tymczasowego;
  • kart pobytu stałego;
  • pomagamy w tworzeniu i zakupie spółek;
  • pozwoleniami na pracę;
  • wizami;
  • rezydencją UE;
  • transkrypcją (rejestracją) zagranicznych aktów stanu cywilnego;
  • sprawami związanymi z uzyskaniem  potwierdzeniem i odzyskaniem obywatelstwa.

Prowadzimy sprawy trudne i skomplikowane, w razie koniczności zapewniamy pełną obsługę w języku angielskim.

Kancelaria pomoże Państwu w sprawach związanych z prawem imigracyjnym i nabyciem obywatelstwa polskiego, uzyskaniem karty pobytu oraz potwierdzeniem posiadania obywatelstwa.

Posiadanie obywatelstwa polskiego gwarantuje pełnię praw obywatelskich, możliwość uczestnictwa w wyborach, uzyskania paszportu. Nabycie obywatelstwa polskiego jest równoznaczne z nabyciem obywatelstwa Unii Europejskiej.

Za podstawowy sposób nabywania obywatelstwa polskiego Konstytucja RP uznaje urodzenie z rodziców będących obywatelami polskimi. Jest to najczęstszy i najpowszechniejszy sposób nabywania obywatelstwa przez małoletniego gdyż następuje automatycznie – nie wymaga dostarczania żadnych wniosków ani wszczęcia procedury. Sposób ten nazywany bywa również prawem lub zasadą krwi.

Inne sposoby nabywania obywatelstwa określa ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim. Wyróżnia ona cztery sposoby nabywania obywatelstwa :

  • z mocy prawa
  • przez nadanie obywatelstwa polskiego
  • przez uznanie za obywatela polskiego
  • przez przywrócenie obywatelstwa polskiego

Małoletni nabywa obywatelstwo polskie poprzez urodzenie w dwóch przypadkach:

  • zgodnie z zasadą krwi : co najmniej jedno z rodziców jest obywatelem polskim
  • zgodnie z zasadą ziemi: urodził się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej ale jego rodzice są nieznani, nie posiadają żadnego obywatelstwa bądź ich obywatelstwo nie jest określone

Małoletni nabywa obywatelstwo w przypadku gdy został znaleziony na terytorium Rzeczypospolitej, a jego rodzice są nieznani.

Możliwością nabycia obywatelstwa przez małoletniego jest także jego przysposobienie czyli adopcja przez rodziców posiadających polskie obywatelstwo. Jeżeli małoletni nie przekroczył 16 roku życia uznaje się , że obywatelstwo nabył on z dniem urodzenia.

Obywatelstwo polskie można również nabyć poprzez repatriację. Dotyczy ona Polaków, których osiedlenie się na terytoriach Rzeczpospolitej było uniemożliwione przez deportacje, zesłanie lub polityczne prześladowania. Kwestię tę szczegółowo regulują przepisy z ustawy z dnia 9 listopada 2000r. o repatriacji.

Obywatelstwo polskie nadaje cudzoziemcowi prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w formie postanowienia. Wniosek należy złożyć osobiście lub korespondencyjnie do wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub do konsula jeżeli cudzoziemiec przebywa za granicą. Następnie trafia on do ministra spraw wewnętrznych i zostanie przekazany prezydentowi. Prezydent może nadać obywatelstwo każdemu cudzoziemcowi na jego wniosek W tym przypadku nie ma zakresu czasowego określającego ile cudzoziemiec musi przebywać na terytorium Rzeczpospolitej aby obywatelstwo otrzymać.

Dotyczy cudzoziemców przebywających nieprzerwanie na terytorium RP odpowiednio długi okres czasu (może on wynosić odpowiednio 2, 3 lub 10 lat)

Następuje na podstawie zezwolenia na osiedlenie się/ zezwolenia na pobyt lub prawa stałego pobytu. Istotne jest posiadanie przez cudzoziemca stabilnego i regularnego dochodu oraz tytułu prawnego do zajmowania lokalu mieszkalnego.

Konieczny okres przebywania na terytorium RP skróci się do 2 lat w przypadku gdy cudzoziemiec :

  • pozostaje od co najmniej 3 lat w związku małżeńskim z osobą posiadającą polskie obywatelstwo
  • nie posiada żadnego obywatelstwa
  • posiada zezwolenie na osiedlenie się uzyskane w związku z polskim pochodzeniem

lub w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto obowiązkiem cudzoziemca starającego się o uznanie za obywatela jest znajomość polskiego języka. Specjalne regulacje ustalają czy cudzoziemiec faktycznie przebywał na terytorium RP przez dany okres. Uznanie następuje na wniosek składany do wojewody.

Dotyczy wyłącznie cudzoziemców, którzy przed dniem 1 stycznia 1999 r. owe obywatelstwo utracili. Obywatelstwo przywraca w drodze decyzji minister właściwy do spraw zewnętrznych na wniosek zainteresowanego. Przywrócenie obywatelstwa może nie nastąpić jedynie z ważnych przyczyn określonych w ustawie(m.in. dobrowolna służba wojskowa cudzoziemca w wojskach Państw Osi i działanie na niekorzyść Rzeczypospolitej podczas II wojny światowej). Przywrócenie oraz uznanie za obywatela polskiego nie nastąpi też w przypadku gdy stanowiłby to zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego.

Nadanie obywatelstwa małoletniemu w każdym przypadku następuje na wniosek jego przedstawiciela ustawowego. W sytuacji braku porozumienia każda ze stron może skierować sprawę na drogę sądową. Opłata za wniosek o uznanie za obywatela polskiego wynosi 219 złotych, wyjątkiem są bezpłatne wnioski o wybór obywatelstwa dla dziecka rodziców posiadających różne obywatelstwa. Na rozpatrzenie złożonego wniosku trzeba z reguły poczekać od dwóch do trzech lat.

Cudzoziemiec, który zamierza przebywać w Polsce dłużej niż 3 miesiące, może ubiegać się o zezwolenie na pobyt czasowy. Decyzja o zezwolenie na pobyt czasowy wydawana jest na okres maksymalnie 3 lat. Karta pobytu tymczasowego może zostać wydana jednak na krótszy okres, jeżeli podstawa ubiegania się o kartę wskazuje na zasadność pobytu krótszego. Główne podstawy wydawania zezwoleń na pobyt czasowy to:

  • wykonywanie pracy;
  • prowadzenie działalności gospodarczej;
  • łączenie rodzin;
  • pobyt z obywatelem polskim;
  • studia.

Karta pobytu stałego uprawnia do pobytu na terytorium polski i zapewnia dostęp do polskiego rynku pracy bez konieczności uzyskiwania dodatkowych zezwoleń. Decyzja w przedmiocie zezwolenia na pobyt stały wydawana jest na czas nieoznaczony, sama zaś karta ważna jest przez 10 lat. Po upływie 10 lat należy wymienić kartę na nową korzystając z procedury wymiany karty.

Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego EU uprawnia do stałego pobytu i pracy w Polsce. Jest to zezwolenie zbliżone w swym charakterze do pobytu stałego. Decyzja wydawana jest na czas nieoznaczony, tym niemniej karta ważna jest przez okres 5 lat (a nie jak w przypadku karty stałego pobytu 10 lat). Pomimo odwołania się w nazwie do Unii Europejskiej zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego EU co do zasady uprawnia jedynie do pobytu i pracy na terenie Polski. Zezwolenie to uprawnia do podróżowania do innych krajów strefy Schengen ale pobyt cudzoziemca na jego podstawie nie może przekroczyć 90 dni w okresie 180 dni.

Dla zatrudnienia cudzoziemca w Polsce potrzebny jest aktualny dokument legalizujący jego zatrudnienie i tym samym pozwalający mu na dostęp do polskiego rynku pracy. Postępowanie jest inicjowane poprzez pisemny wniosek podmiotu zamierzającego powierzyć wykonywanie pracy cudzoziemcowi. Przepisy zawierają też wiele wyjątków kiedy pozwolenie na pracę dla cudzoziemców nie jest wymagane. Należy odróżniać zezwolenie na pracę od kwestii legalizacji samego pobytu cudzoziemca na terytorium Polski. Zezwolenie na pracę uprawnia do podjęcia zatrudnienia w Polsce pod warunkiem posiadania podstawy legalizującej jego pobyt. Kancelaria zapewnia pomoc dla pracodawców zatrudniających cudzoziemców.

Kancelaria zapewnia pomoc przy tworzeniu lub nabywaniu podmiotów prawnych przez cudzoziemców. Warto wskazać, że udziały w spółce z o.o. mogą nabywać osoby także nieposiadające tytułu pobytowego w Polsce, a także osoby które nie przebywają aktualnie w Polsce (zakup udziału może nastąpić przez pełnomocnika).